در بسترهای حفاظت کاتدی چاهی (بسترهای عمیق) تجهیزاتی جهت نصب و نگهداری آندهای داخل چاه استفاده می‌شوند که به تجهیزات سرچاهی موسوم هستند. این تجهیزات به پایداری مکانیکی سامانه‌های آندی کمک می‌کنند. تجهیزات سر چاهی به منظور نگهداشتن آندها در مرکز و کم کردن بار روی کابل آندها و بیرون آوردن آندها در زمان تعمیرات نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. معمولاً مقداری کابل اضافی روی این تجهیزات در نظر گرفته شده تا به هر دلیلی آندها در عمق بیشتری پایین روند امکان جابجایی و انتقال وجود داشته باشد. تجهیزات سر چاهی از دو میله فولادی به همراه نگهدارنده، یک قرقره آلومینیمی، یک قرقره چوبی و دستگیره تشکیل شده‌اند.
آندهای تزریق جریان معمولاً در بسترهای آندی افقی یا عمودی (در زمانی که هیچ محدودیت محیطی وجود ندارد) یا بسترهای آندی چاهی (در زمانی که تحت شرایط محیطی بیابانی خشک قرار می‌گیرند) نصب می‌شوند. در همه شرایط فوق آندها با یک پشت‌بند کربنی با مقاومت پایین احاطه شده که این پشت‌بند با کاهش مقاومت بین آند و زمین، طول عمر و عملکرد آندها را افزایش می‌دهد.
کابل‌های مورد استفاده در سامانه‌های حفاظت کاتدی از نوع تک رشته نیمه افشان با روکش عایق هستند. هادی کابل باید از جنس مس رشته‌ای آنیل شده بوده و رشته‌ها نیز باید با مقطع دایره‌ای شکل باشند. روکش کابل معمولاً از دو بخش عایق و غلاف تشکیل شده است. عایق اولیه کابل باید از مواد از لحاظ فیزیکی و شیمیایی مقاوم به تأثیرات محیطی ناشی از سرویس در حالت مدفون یا غوطه‌ور ساخته شود. این موضوع باید از طریق اعمال پوشش پیوسته با خواص دی‌الکتریک کافی و مقاومت بالا به خراش، ترک‌دار شدن تنشی و گسترش شکاف تأمین شود. غلاف کابل نیز باید پیوسته بوده، ضخامت یکنواختی داشته و حداقل ضخامت الزام شده را برآورده نماید. غلاف کابل باید به گونه‌ای باشد که امکان حذف آن بدون آسیب دیدن عایق امکان‌پذیر باشد. روکش کابل (عایق و غلاف) باید به طور کامل عاری از هرگونه ترک، شکاف، خراش یا دیگر ناپیوستگی‌ها باشد.
