اسکله‌های فلزی به علت قرار گرفتن قسمت قابل توجهی از سازه در محدوده رسوبات دریایی (Buried Zone)، غوطه‌وری (Immersed Zone)، جزر و مدی (Tidal Zone) و پاششی (Splash Zone)، در معرض خوردگی در محیط دریا قرار دارند. پدیده خوردگی در قسمت‌هایی از سطح که در معرض پاشش مداوم آب دریا (ناحیه پاششی) و مرطوب و خشک شدن به صورت یک تا دو بار در طول شبانه روز (ناحیه جزر و مدی) قرار دارند شدیدتر است زیرا در دوره خشک شدن، رسوب نمک دریا روی سطح باعث افزایش غلظت یون‌های خورنده و تشدید تهاجم می‌شود. شدت خورندگی محیط و اهمیت اقتصادی و استراتژیک اسکله‌های فلزی، استفاده از روش حفاظت کاتدی را اجتناب ناپذیر می‌نماید.
اسکله‌های بتن مسلح با توجه به قرارگیری در معرض محیط خورنده دریا و متأثر از خوردگی میلگردهای موجود در آن‌ها با گذشت زمان در معرض خسارات و کاهش استحکام هستند. بنابراین پایداری و استحکام این سازه‌ها می‌بایست همواره مد نظر قرار گیرد. اگرچه خاصیت قلیایی بتن خود موجب یک حفاظت ذاتی میلگرد (آرماتور) است اما وجود یا نفوذ حتی مقادیر کمی کلر که به فراوانی در محیط موجود است باعث برهم خوردن این حفاظت ذاتی و تهاجم خوردگی پیش‌بینی نشده به آن می‌شود.
سکوها و جکت‌های فراساحلی معمولاً به دلیل دوری از ساحل، احاطه شدن کامل توسط دریا و افزایش غلظت یون‌های خورنده، شرایط خوردگی شدیدتری را نسبت به اسکله‌ها تجربه می‌کنند. حفاظت کاتدی برای سکوها و جکت‌ها به عنوان یک روش مستقل بکار می‌رود و معمولاً به دلیل عدم نیاز به برق و سهولت نصب از روش آند فداشونده استفاده می‌شود. آندهای مورد استفاده در این روش معمولاً آلومینیم یا روی هستند که آند آلومینیم به دلیل ظرفیت جریان بالاتر پرکاربردتر است. آندهای مورد استفاده در این سازه‌ها از نوع پایه‌‌دار (Stand off) بوده و از طریق پایه‌ها با استفاده از جوش یا پیچ، پیش از نصب سازه در دریا، به آن متصل می‌شوند.
خطوط لوله دریایی ممکن است در کف دریا مدفون شده و یا مستقیماً با آب دریا در تماس باشند. حفاظت کاتدی برای خطوط لوله دریایی به عنوان مکمل پوشش بکار می‌رود و پوشش خطوط لوله می‌تواند به تنهایی یا به همراه غلاف بتنی محافظ اعمال گردد. حفاظت كاتدي خطوط لوله دریایی معمولاً به دلیل عدم نیاز به برق و سهولت نصب به روش آند فداشونده انجام می‌شود. آندهای مورد استفاده در این روش معمولاً آلومینیم یا روی هستند که آند آلومینیم به دلیل ظرفیت جریان بالاتر پرکاربردتر است. آندهای مورد استفاده در خطوط لوله دریایی از نوع دستبندی (Bracelet) شکل بوده و دور خطوط لوله قرار می‌گیرند. این آندها معمولاً از دو بخش تشکیل شده که از طریق پایه‌ها با استفاده از جوش یا پیچ به هم متصل می‌شوند.
کشتی‌ها و شناورها به دلیل تحرک‌شان در دریا و براساس سرعتی که دارند در معرض خوردگی‌های شدیدتری نسبت به سازه‌های ثابت دریایی قرار دارند. حفاظت کاتدی برای کشتی‌ها و شناورها به عنوان روش مکمل پوشش مورد استفاده قرار می‌گیرد. حفاظت كاتدي کشتی‌ها و شناورها شامل بدنه (سطح آبخور) و مخازن آن‌ها بوده و به دو روش آند فداشونده و تزریق جریان انجام می‌شود. بدلیل سهولت نصب، عملکرد در شرایط مختلف و نگهداری ساده‌تر، روش آند فداشونده متداول‌تر است هرچند که کاربرد روش تزریق جریان در کشتی‌ها و شناورها نیز روز به روز در حال افزایش است. انتخاب هر یک از روش‌های فوق براساس امکانات و محدودیت‌های موجود، انجام محاسبات مربوطه و تجربیات طراح صورت می‌گیرد.
